eetscursie

Af en toe combineer ik verschillende afspraken met een eetscursie, ik plan mijn afspraken dan zo dat ik ergens in die buurt tijd heb om 'eetwinkels' aan te doen. Nu zit ik reeds geruime tijd op twitter en krijg ik veel tips door maar volg ik ook zeer veel foodies en mensen die nog echt van voeding een ambacht maken. Zo volg ik al van bij het begin @desemenzo. Edwin Klaasen is een bakker pur sang, iemand die nog met liefde zijn produkten bewerkt. Hij maakt enkel zuurdesembrood en nu zeg je waarschijnlijk dat jouw bakker dat ook doet maar wacht, het beste volgt nog. Nu is hij geregeld bezig over Kletzenbrood en Krentenmik. Bij het tweede kon ik me wel voorstellen dat er rozijnen in verwerkt zaten maar wat bij god is een kletz dan weer?

Dus vroeg ik hem waar het verkrijgbaar was en hij verwees me naar slagerij Vanroessel in Waalwijk. Toevallig had ik een afspraak op 15km daarvandaan dus combo was snel gemaakt. Het moet gezegd dat dit langs buiten misschien een kleine slagerij lijkt maar eens je binnenkomt waan je je in foodie walhalla. Het begon al bij het brood waar ik uiteraard het gezochte kletzenbrood vond en suikermik (suikerbrood), maar ook een lekker vloertje, sandwiches en stokbrood. Bij de kaas stond ik stil om me te vergapen aan het assortiment om dan-weer een paar meter verder-bij de vleeswaren te stoppen. Ik ontdekte een kleine ronde salami met zomertruffel en parmigiano. Ik moet zeker niet zeggen dat die vrijwel op was tegen dat ik thuis kwam. Ik ontmoette ook vader slager Jan Van Dun, aangetrouwd aan de familienaam Vanroessel. Hij sneed prompt EN met de hand de beenham af. Waar vind je dat nu nog? Naast enkele mooie husigemaakte vleeswaren lag er ook een uitgebreid assortiment hammen-iberico oa-en kipbereidingen, een zeeuws spek waar in niet kon afblijven....kortom een reusachtig assortiment.

Ik was nog niet halverwege toen ik bij het 'rauw' vlees gedeelte kwam en toen vielen mijn ogen uit mijn kop, bijna letterlijk. Hier vind je zomaar, zonder bestellen, lamsracks, ibericorack, T-bone...noem maar op. Het verbaasde me zelfs want met alle respect voor de Nederlandse eetcultuur, het lijkt me niet zo dat Nederlanders zo begaan zijn met eten en het verwerken ervan. Als je je moet baseren op het Nederlandse supermarktaanbod lopen ze nog ver achter. Maar is dit wel zo? Zaakvoerder Jan bevestigt de tendens dat ook de Nederlanders hun weg vinden naar het meer zelf bereiden en zoeken naar specialere gerechten. Dus het feit dat je zomaar gerookte kipfilet vind bij deze slager is een alledaags gegeven. En uiteindelijk moet je het voor de prijs ook niet laten want ze zijn zeer schappelijk in vergelijking met hun belgische collega's.

Dus mijn buit was niet gering, ik kocht mooie lamskoteletjes en een klein assortiment barbecue (niet het alledaagse worst en hamburger). Daarnaast nog een aantal vleeswaren voor de boterham en dan uiteraard het brood. Het was zeker de uitstap waard. Dus om terug te komen op het kletzenbrood dat inmiddels gesmaakt werd door mezelf en zowel opa als man en dochter-dit brood bevat pruimen, vijgen, rozijnen, geconfijt fruit en rum en je ruikt al van ver dat je iets smakelijks op je bord krijgt. Ik kan me zeker inbeelden dat ik dit brood zou klaarmaken met een warme kaas of misschien in herfst met ganzelever...ik ben er nog niet uit. Laten we zeggen dat ik onderweg op een parking stopte en er een kleine picnic van maakte, ik waande me op vakantie!

Dit weekend wordt dus een waar foodiefestijn in residentie foodelized want op retour zag ik nog een bordje "asperges van het veld" en toen stopte ik daar ook maar ineens.....dus als je ooit de grens wil overwippen, bezoek dan zeker Waalwijk-absoluut een topper en niet verbazend dat deze slagerij 'slager van het jaar' werd. De opvolging is al verzekerd door zoon Dennis dus ik ga nog jaren de grens overwippen voor dit uitzonderlijke assortiment.

http://desemenzo.nl/
http://www.slagerijvanroessel.nl/home.php?id=1

chicken tonight?

Een vriendin van me gaat fitnessen en bij die fitness hoort natuurlijk een dieet opgesteld door vermoedelijk een voedingsspecialist. Nu kwam ik ze tegen in de supermarkt met haar lijstje omdat ze een vast patroon en menu moest volgen. Een lijstje zonder einde blijkbaar. Ik vroeg of ik haar kon helpen en we gingen op zoek naar chicken tonight.

Iedereen kent de reclame van pakweg 15 jaar geleden *zingt* I feel like chicken tonight, like chicken tonight ...waarop reclame mama haar pot saus over de kip gooide. Nu heb ik nooit begrepen waarom die potten sauzen gemaakt worden of nog beter wie de doelgroep is. Daarom was de pot misschien ook zo moeilijk te vinden in de winkel, omdat hij uitgestorven is? Als ik me niet vergis werd dit produkt tot een paar jaar terug nog geproduceerd in Nederland voor Unilever en toen werd het stil. Unilever die geen reclame maakt voor iets..strange.

In ieder geval heeft ze ernaar gezocht en vermoedelijk een alternatief moeten zoeken want in NL wordt dit hevig verkocht maar in Belgie dus blijkbaar niet.
maar wat me het meest stoort aan dit verhaal is niet dat het een saus in een pot is of een halve maaltijd of hoe je het ook wil noemen...het stoort me dat een dieet een pot voorschrijft terwijl je even goed een compleet gezond alternatief zelf zou kunnen maken met een paar ingredienten voor dezelfde prijs. Aangezien ik in mijn leven al ettelijke dames dietisten de kast heb opgejaagd heb ik er maar 1 ding van onthouden: ze hamerden erop dat vers en gezond en zelfgemaakt de peilers waren van een goed dieet.

Dus why o why zou er op een dieet van een fitness club chicken tonight staan? Ik kan maar 1 antwoord bedenken en dat is dat ze gesponsord zijn door Unilever. Sowieso wens ik mijn vriendin veel succes mat haar inspanningenm ze is alvast goed bezig enne for the record: I do not feel like chicken tonight!

http://www.knorr.nl/site/producten/960087/groep

verdraaid!

Ik haat shoppen, ik doe dat niet graag voor mezelf dus nog minder voor een ander. Maar aangezien het niet opportuun is om een 5-jarige alleen te droppen in een winkelcentrum met een visakaart, had ik geen keuze dan mee te gaan. De hel en terug in 2 uurtjes.

Laat ik nu vlakbij 1 van de grootste shoppingcentra van Belgie wonen waar ik zo goed als alles kan vinden en waar heel Belgie ook zit op woensdagnamiddag. Ik heb me daar de benen onder het lijf uitgelopen want juffrouwtje wil blijkbaar niet eender wat dragen. Tzal de leeftijd zijn. Na 34 keer nee en 17 keer ja was het voor mij voldoende. Ik had nood aan een koffiebreak en waar heeft een shoppingcenter uiteraard voldoende van? Ja inderdaad, tavernes en brasseries. Vol met jengelende kids en fristi en dat was het laatste waar ik behoefte aan had. Tot mijn oog viel op lichtjes, veeeeeel lichtjes. Ik stond voor de deur van Carrousel d'Anvers.

Spontaan deed het mij denken aan kermissen en de zomer en gek doen. Dat laatste is bij mij een normaal gegeven overigens. Ik besloot hier halt te houden en nadat de dochter 5 tafels had afgekeurd koos ze een tafeltje 'in' de carrousel, vlak onder de draaiende lichtjes met de nostalgische prentjes, net als in een echte draaimolen.
En dan zit je daar, net als op een draaimolen, maar de sfeer die erbij komt gepaard met de geuren uit de keuken maakt alles zo feestelijk. Ik was al bijna vergeten dat ik twee uur had geshopt.

Op de kaart de gebruikelijke gerechtjes van de kleine kaart maar ik had meer interesse in de koffiekaart en het stukje dat erbij hoor van kermisachtigen. Ze hebben er verschillende soorten beignets, wafels en pannekoeken. Zelfs de bekende laquemants en smoutebollen zijn verkrijgbaar. Ik ben een redelijk liefhebber van alles wat eten is dus voor mij dan maar ineens de appelbeignets, als ik dan toch al overgewicht ben zullen die 4 beignets het verschil niet meer maken denk ik zo. Voor de dochter een kinderpannekoek en een chocomelk en voor mij een latte macchiato.

Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo snel bediend was, de bestelling was nog maar opgenomen of onze dranken waren er al en een minuut of twee later de gerechten ook. En vers, het is niet zo dat er iets uit verpakking komt. Ik zag nog wafels vol met fruit en pannekoeken passeren en alles rook en zag er super lekker uit. Voor de prijs moet je het trouwens ook niet laten want ze zijn voor het Wijnegem shopping center alleszins bescheiden. Als ik dan toch een opmerking zou moeten maken is het omdat de dienster bij het verlaten 'salukes, dada' zei in plaats van een beleefde goeiemiddag. Maar ik ben daarin gewoon een moeilijk persoon/zeurkous, de beleefdsetiquette is prioritair bij mij. Van de oude stempel zeg maar.

Als je dan toch eens moet gaan shoppen in Wijnegem, moet je gewoon eens binnelopen bij Carrousel, al is het niet voor een wafel of pannekoek, neem dan een slaatje of smoothie. Ik beloof je dat het een verdraaid goed idee zal zijn!

http://www.carrouseldanvers.be/

all you can eat?

Omdat ik veel met eten, voeding en de horeca bezig ben, kan ik nooit ergens gaan eten en niet rondkijken hoe het personeel reageert, hoe alles aangeboden wordt...noem het maar beroepsmisvorming. Gisteren hadden we met een groep afgesproken om eens Indisch te gaan eten, regio Brussel. Er was gekozen voor een buffet formule omdat er dan keuze genoeg van verschillende recepten is, gekruid en mild voor iedereen wat.

Het restaurant was prachtig, onder het dak gelegen met mooie oude balken. Half diplomatiek Brussel was aanwezig wat ervoor zorgde dat er mix van NL/E en Fr werd gesproken. De zaakvoerster verwelkomde ons met een vermoeide blik helaas. We waren er net iets teveel aan. Dat zou door de avond wel blijken want ze openen de deuren om 20.30 en dan is er een rush op het buffet. Klanten die er al waren geweest zijn hiervan op de hoogte maar wij zaten op het gemakje te praten en rustig te proeven om dan tot de conclusie te komen dat als je niet op tijd aan het buffet bent, je saus met rijst mag eten. Herhaaldelijk werd gezegd dat er zou bijgevuld worden maar intussen ruimden ze wel de borden weg om dan tegen 23.00 de muziek loeihard te zetten. Gevolg was dat enkele grote tafels meteen vetrokken.

Ofwel hadden ze zich gisteren misrekend in het aantal gasten ofwel doen ze het altijd zo. Laten we hopen van niet, want het beperkte budget en het ontbreken van enige klantvriendelijkheid zullen mij niet snel terug doen komen. Wel wil ik eens teruggaan voor hun kaartformule. Misschien krijgt dan de hele tafel Kulfi want nu werd dit alleen aan hun vast clienteel geserveerd.

Een ding moet wel aboluut gezegd worden: de chef beheerste zijn keuken perfect en de gerechten waren zalig lekker. Samen met het schitterende gezelschap maakte dit veel goed.

Maar als ik de vergelijking maak tussen verschillende buffetrestaurants uit alle hoeken van de wereld, scoort het hier ondermaats enkel en alleen door hun ingesteldheid. Spijtig genoeg zal dit hen op termijn zuur gaan opbreken. Misschien hebben ze een Gordon Ramsay nodig die hen op de problemen komt wijzen?

http://www.krishna-restaurant.be/

bereid om te bereiden

Ik kreeg onlangs de suggestie om een bereide maaltijd te kopen bij Lidl. Ik ben ook Lidl klant voor bepaalde produkten, ik koop in verschillende winkels dus why not. In ieder geval zou dit gerecht zo lekker zijn dat ik nooit meer zelf wilde koken. Ik zal alvast dit meegeven: al goed dat smaken verschillen.
Ik toog naar Lidl en ging op zoek naar het specifieke gerecht, lekker pastabordje voor geen 4euro! Toch maar eens kopen dan.

Een heerlijke tagliatelle Carbonara. Laten we zeggen dat de grafisch vormgever goed zijn best heeft gedaan om de verpakking aantrekkelijk te maken. Thuisgekomen ritste ik het doosje open en kwam er een in vakjes verdeeld bordje uit.

De folie moest je doorprikken zoals altijd en volgens de wattage op de verpakking even in de microgolf zwieren. Het moet gezegd dat tegen het bordje de vereiste warmte had, het echt wel naar pasta carbonara begon te ruiken in huis.
Piep, gerechtje klaar en eten maar....of dat dacht ik.

Nadat je je vingers hebt gebrand aan de hete folie wil je het overscheppen in een bordje denk ik toch. Ik wil alleszins niet uit een plastieken bakje eten. Dus overgeschept met de ovenwant er bij en toch huiverig geproefd. Nu heb ik in mijn 23-jarige keuken carriere nog nooit zoiets smerigs geproefd. De saus was wit, dik en smakeloos. Het spek (als het al spek was) was eerder gestoomd dan gebakken en heb zeker geen eitjes gevonden. De pasta was overgaar dus een witte sliertenspons, kortom ik moest hier dringend iets aan doen wilde ik nog 1 positief punt weten te zeggen over dit bordje. Ik heb er oregano en basilicum onder versnipperd, zelf nog wat spekjes aan toegevoegd en er parmesan over geraspt. Het uiteindelijke resultaat was een verbetering maar je krijgt zoiets nooit goed als de basis niet klopt. Dus deze misser van formaat mag voor mij uit de rekken gehaald worden. Je gaat me echt niet vertellen dat ze voor die prijs geen lekkere, eetbare pasta in een doosje kunnen persen? Ik zal hem wel zelf bereiden want een korte berekening leert me dat ik voor die prijs bij lidl met die specifieke ingredienten voor 4 personen dezelfde pasta kan bereiden van scratch...en ja dat duurt langer dan 3.5 minuten maar het resultaat is veel smakelijker!

Ola Espanola

Onlangs kwam ik tijdens het surfen terecht op de zoveelste winkel die eten online verkoopt. Ben er toch maar gestopt om eens verder te kijken want ze verkochten enkel Spaanse produkten. Ik heb me de ogen uit de kop gesurft. Ik heb dingen gezien die ik echt niet kende en er zijn nog weinig dingen in de voedingswereld die ik niet ken.

Deze winkel importeert voornamelijk producten uit Andalucia! Ole! En ik moet zeggen dat ze dat goed doen. Ik maakte een kleine selectie uit hun uitgebreide gamma en het hele proces van aankoop tot betaling en verzending vanuit NL duurde maar drie dagen. Op zijn Nederlands gezegd, toppie dus.

Dus toen mijn pakje eindelijk werd afgeleverd kon ik niet wachten om alles open te trekken en uit te proberen. Had ik wel even tijd voor nodig want ze had het spectaculair goed verpakt gezien er glas in zat. Zo maakte ik met Condimento per Pinchito(kruiden)heel lekker pinchitos. Deze kruiden zijn een specifieke mengeling en voor de leek is een pinchito vlees op een satestokje met kruiden....maar echt echt lekker. Ik kocht ook kleurstof voor de paella. Zeer interessant want het kan voor verschillende dingen gebruikt worden en een piepklein snufje geeft al veel kleur.
Uiteraard kocht ik ook koffiebonen en man wat een lekker bakje koffie geeft die. Intussen ben ik al koffiekenner en zie ik het verschil tussen een boon en een boon en deze is echt fenomenaal, niet te sterk en heerlijk aromatisch. Weeral bijgeleerd dat ze in Spanje ook zalige koffie hebben.

's Avonds maakte ik een lekker geitekaasje dat je in een klein bokaaltje kan kopen en deed ik er hun honing bij (keuze uit verschillende smaken) en ik moet zeggen dat ik me toch bijna in Spanje waande. Verder verkopen ze ook Dulce de Membrillo, confitures met kweeperen en een ruim assortiment conserven tot snacks en wijn, alles dus.

Kortom voor de prijs moet je het niet laten want verzending valt goed mee en als je het niet voor de inhoud doet, moet je zeker gewoon de verpakkingen kopen want die zijn zo mooi retro. Maria kiest haar leveranciers duidelijk niet enkel op gevoel maar ook op kwaliteit en ze trekt die lijn ook door in haar service. Ik had een vraag over een notenmengeling en die werd zeer snel beantwoord. Voor mij heeft ze alleszins gescoord. Shoppen? de link staat hieronder

http://www.spaansewinkel.nl/Webwinkel.html

Smaakvol

Wat zou je doen als je morgen wakker werd en ineens had je geen reuk- en smaakzin meer? persoonlijk zou ik waarschijnlijk grondig doorflippen, de oorzaak proberen zoeken, nog een beetje meer flippen en dan gewoon omvervallen. Ik zou er niet mee kunnen leven denk ik. Joke boon deed het wel. Sinds haar jeugd kan ze niet ruiken en daardoor is haar smaakzin niet echt ontwikkeld. Het komt er dan op neer te vertrouwen op je huisgenoten denk ik zo maar je mist wel wat. Joke legde zich er niet bij neer en besloot recepten te gaan ontwikkelen waarin ze al haar zintuigen ging gebruiken. Dit alles heeft ze in een boek gegoten en wat ben ik daar toch dankbaar voor. Het is een mooi boek geworden.

Eerst is er een stukje over de Sechuan Button, een bloemknop die je zintuigen alarmeert zeg maar. Door middel van hapjes en drankjes kan je je zintuigen stimuleren. Nu heb ik dit nog niet geprobeerd maar ik vertrouw erop dat als het ooit op tafel komt ik de sensaties zal ervaren die Joke beschrijft. Wat ik wel probeerde is een recept met aardappel vlees en groente (heet effectief zo) en een chocolade-mint mousse die hemels smaakte. Voor een dame die haar zintuigen niet 100% beheerst schrijft ze verdomd lekkere recepten (mag ik dat zeggen?)

Van de 80 tal recepten -waarschijnlijk meer- zou ik zeker meer dan de helft zelf maken. Voor mij wil dit zeggen dat dit boek een topper is. Zeker wil ik de Portobello met wilde spinazie proberen, Iberische kip en misschien als dessertje bitterkoekjes ijs? Mooie foto's, duidelijk uitgewerkt en geschreven door iemand met een overduidelijke liefde voor eten en alles wat zich errond afspeelt. Een smakelijke aanrader! bedankt Joke.

http://www.kosmosuitgevers.nl/boeken/inmerc/article4480.ece

Zal me worst wezen

Soms word ik wakker en heb ik briljante ingevingen..of dat denk ik toch zelf. Mijn man kijkt dan meestal als een geslagen hond en vraagt zich af welke waanzinnige ideeen er zich overnacht hebben genesteld in mijn grijze massa. Een week of twee geleden las ik een zeer interessant artikel over de worstmaker aka Eric Waagmeester. Deze man heeft het maken van worsten en andere afgeleiden verheven tot een kunst. Als hij een varken ontbeend zal er dus niets van weggegooid worden, alles wordt gebruikt! Dit kan ik wel apprecieren dus dacht ik.. en nu komt het: "wat hij kan kan ik toch ook?"

Op school heb ik verschillende uitbeentechnieken geleerd, ik heb ook leren pate maken en worsten draaien en ja het is wel 20 jaar geleden (of zo) maar dit moet ik nog wel kunnen. Of het me lukte, daar mag je voor doorlezen.

Ik haalde mijn gehaktmolen uit de kast, kocht me een worstvulopzetstuk (wat een woord)en toog aan de slag. Klein detail, natuurdarm kan je enkel per lopende meter kopen dus kocht ik maar ineens 20 meter 'want stel dat het niet lukt'

Bij mijn kwaliteitsslager haalde ik een paar mooie stukken varken- en kalfsvlees die ik door mijn molen haalde. Ik voegde er paprika, peper en een beetje zout aan toe. Tenslotte moest dit mijn eerste worst zijn en was het eigenlijk meer een vulexperiment dan een smaakexperiment. Tot zover ging alles goed.
Ik plaatste de darm op het opvulstuk en liet een klein stukje over aan de voorkant en begon af te vullen. Op dat moment herinnerde ik me ineens waarom ik niet verder ging als slager maar me diplomeerde als kok....Man man man worsten maken is moeilijk!!

Soms zat er te weinig in, dan weer te veel. Na een paar tweets met de worstmaker had ik al door dat de luchtbellen kunnen doorgeprikt worden met de naald en de rode kleur van de worst te wijten is aan het toevoegen van paprika maar wat er ook mag van zijn deze worst smaakte heerlijk. Het gebruikte vlees was niet verwerkt, zonder toevoegingen en met de smaken die ik verwacht had. Ik heb nog ettelijke meters over dus als je je geroepen voelt om worst te maken ben je welkom.

Ik vond hem lekker en wat de huisgenoten ervan vonden? Zal me worst wezen!

http://twitter.com/#!/worstmaker

http://www.ccnafd-amsterdam.nl/SenKWit.html

Onthaasten en loungen

De laatste tijd hoor je niets anders dan onthaasten en nog eens onthaasten, je hoort het haast elke dag. Oei zei ik haast want ik bedoelde onthaast, gekoppeld daarbij hoort ook de term 'loungen'. Dit woord is verbasterd van het engelse loungen wat eigenlijk gewoon uitrusten betekent, iets dat iedereen dezer dagen niet echt schijnt te doen want er schieten overal loungerooms, loungebars, lounge events...uit de grond.

Ik heb me dus eens verdiept in het fenomeen en blijkt dat we het allemaal wel doen, de ene binnenshuis met wat bubbels, de andere in zijn bed met de laptop...loungen kan overal. Maar het best natuurlijk in een trendy plekje met een lekker hapje derbij, drankje om door te spoelen en een aantal medeloungers. Ik ben zelfs zover gegaan dat ik zo'n leuke loungeset in mijn tuin plaatste die de hele zomer wel vol met gelijkgestemden heeft gezeten...zodus het werkt. Het lounge effect kabbelt verder...

Nu om al die evenementen en lifestyle produkten en beurzen te bekijken zit je gewoon een hele dag op het net. Er is dus altijd iemand die het iets slimmer aanpakt en dit allemaal bundelt in een website. Ik heb de ultieme lounge website gevonden.

Nee ik ga er geen oppervlakkige reclame voor maken maar ik ga je wel meegeven waarom deze site nu net zo nuttig is. Je leert er niet alleen hoe je moet onthaasten maar je kan er ook receptjes voor cocktails vinden of de juiste muziek om de toon te zetten. Ik weet nu dat langslapers dunner zijn en dat luieren gezond is...Ik heb er ettelijke uren op besteed om zoveel te lezen, eigenlijk kom ik nu tot de conclusie dat ik dringend moet onthaasten...jij ook?

www.loungemagazine.nl

Melta

Je hebt er waarschijnlijk nooit van gehoord maar als ik je uitleg waarin het gebruikt wordt gaat er zeer zeker een lichtje branden. Melta is de mooie nieuwe naam die wordt gegeven aan analoogkaas. Analoogkaas is dan weer geen kaas.

Een paar feiten op een rijtje: analoogkaas is nepkaas of beter imitatiekaas. Smaakt naar kaas (of zou toch moeten) smelt als kaas maar is geen kaas. Deze "kaas" wordt zoals echte kaas gemaakt door melk en stremsel te mengen met bacterien en door deze rijping krijg je kaas. Of toch niet? Bij Melta worden bepaalde olien gebruikt in magere melk waardoor je ook deze rijping krijgt. Door geen stremsel en volle melk te gebruiken krijg je dus een lagere produktieprijs en een zeer gemakkelijk te verwerken kaas. Je kan er zoveel kaassmaak aan toevoegen als je wil waardoor hij in de fastfoodsector een prijskraker wordt. In Amerika wordt dit al jaren gebruikt als cheese substitute, u wel bekend in uw super duper maxi double cheeseburger. Vermoedelijk zit hij ook in de cheesy crust van uw pizza al zal de pizzaboer het niet meteen willen toegeven.

Enfin, deze kaas is dus geen kaas. Ik heb deze kaas zelf tien jaar geleden gepromoot en verkocht aan pizzabakkers en afgezien van het feit dat hij erg winstgevend is, smaakt hij op zijn eentje naar....vet! Maar voeg je er een beetje gouda bij of cheddar bijvoorbeeld wordt het een superprodukt.
De consument klaagt niet want fast food verkoopt nog steeds als nooit tevoren. Je wil dit dus waarschijnlijk niet horen maar die fancy naam is maar een vetbel!

Ode aan mijn slager

Mijn slager, sinds kort is hij op pensioen gegaan. Hij was het soort slager dat als je hem vroeg een entrecote af te snijden hij er zijn tijd voor nam. Hij koos het juiste mes, haalde het vlees van de haak en op een eeuwenoud kapblok sneed hij de dikte die jij wilde. Je moest er wel geduld voor hebben want eer hij het vlees afwoog en verpakte maakte hij eerst nog het mes en blok schoon en dan vroeg hij 'wenst u nog iets van het blok?' en dan kon je nog gelijk vingerdikke kalfskoteletten vragen. Enfin, de man kende zijn vak maar kon het niet langer doen, jammer maar helaas.

Tot voor kort iemand me erop attent maakte dat op de hoek van de school er een goeie slager is. Er zijn veel slager op de wereld en er dragen er ook veel de naam clubslager maar de slager zelf zie je nooit en het vlees in de togen is meestal naar de zin van de slager...niet de mijne. Dus ik besloot die slager aan een onderzoek te onderwerpen. Ik begon met de charcuterie, 100gr van dit, 150gr van dat...beetje halve winkel gekocht. Geproefd en goedgekeurd. Vooral rosbief is bij mij een teken of ze hun vak kennen of niet. Deze slager verkoopt goed gebakken en bloederig rood. Vegetariers lezen best niet verder want er gaan hier nog dieren geslacht worden.

De week erop stelde ik de gehakt versies op proef en zijn worsten collectief. Zeer aangenaam van smaak en wat me opviel, niet zo duur. Ze kunnen gemakkelijk met de supermarkten concurreren en het is verser. Nu kom ik er toch al enkele weken en leerde ik ook de slagersvrouw kennen en blijkt dat ze een grote kennis van zaken heeft. Ik vroeg langs mijn neus weg naar een hammetje, dit is een typisch engelse versnijding en dat was totaal geen probleem. Ze wist wat ik wilde en kon het me tegen de volgende dag leveren. Vandaag vroeg ik een metertje of twee darm of zelf worsten te maken en zelfs dat werd me prompt afgeleverd.

In de tijd waarin we allemaal minder vlees eten, ikzelf heb ook twee veggiedagen per week op de huiskaart staan, is het toch leuk om te weten dat je nog een bepaald stuk van het rund of het varken mag vragen aan je slager zonder dat hij het kapmes in je richting gooit. Als je speciale wensen hebt over de dikte van het vlees of je wil een biefstuk maar in twee en apart verpakt, dat dit nog allemaal kan.

Zelden zag ik nog zo twee mensen gepassioneerd door vlees, die hun winkel aanvullen en onderhouden-waar de toog steeds goed gevuld en hygienisch is en waar iedereen-zelfs de moeilijkste klant-nog steeds een glimlach en goeiedag krijgt. Ik wil maar zeggen dat vakmensen dun gezaaid zijn en als je zo'n bakker/slager/viswinkel in de buurt hebt en je bent er klant...laat dan die mensen af en toe weten dat je het aprecieert wat ze voor je doen.

the pantry

Erger je je er soms ook aan dat wanneer je naar een kookprogramma kijkt die mensen al die ingredienten gewoon zomaar in huis hebben? Neem nu Jeroen Meus, hij koopt alles bij Carrefour...of dat moeten wij geloven. Anyway, bij hem kan je zien waar hij het heeft gehaald en moet je niet de halve wereld afrijden om het te vinden.
Nigella (Lawson) daarentegen heeft een 'pantry' het formaat van een gastenbadkamer en die staat nokvol gevuld met potjes, pakjes en zakjes vol poedertjes, chutneys en aftreksels. Wie heeft dat staan? Juist niemand want dan moet je al iemand in dienst nemem die consequent op schimmeljacht moet.

Nu mijn 'pantry' begint sinds kort schrikbarende proporties aan te nemen. Zo erg zelfs dat ik vorige week besloot ofwel een inventaris te gaan maken ofwel wekelijks een gebruikslijstje op te maken. Het werd het laatste. Tussen de kruiden vind ik dingen die ik in een eeuwigheid niet heb gebruikt, overal chili olie in doen zou tot een stakingsactie van de gezinsleden leiden vrees ik. Kardemompeulen kocht ik voor een dessert dat nooit is gemaakt (waar heb ik dat recept nu weer)en don't get me started over het doosje miso met de chinese vervaldatum. Mijn kruidenafdeling is nog maar de helft van wat ik in huis heb.

Binnekort kweek ik weer verse kruiden en wordt er dus ook weer een deel gedroogd en komen er weer potjes bij. De spaanse pepers liggen hier overigens al een week te drogen om te vlechten. Ik bedoel maar: wanneer eet je dit allemaal. Ik hoorde dinsdag een dame in Makro tegen haar man zeggen 'pak maar mee want dat wordt niet slecht'-ofwel eten die mensen dagelijks spaghetti met de hele straat ofwel hamsteren ze voor een nucleaire winter. I've got news for you: spaghetti heeft ook een vervaldatum!

Ik kan het niet voldoende zeggen, kijk die data na en als het vervallen is-weg ermee. Je kan het ook the hard way leren maar die details wil ik hier niet neerschrijven. Trouwens door af en toe door je kasten te gaan ga je creatiever koken...denk maar aan kokosmelk, tomatenpuree en een resem kruiden, wat kan je daar al allemaal niet mee doen?

Chinees Nieuwjaar

Ik heb eigenlijk nooit stilgestaan bij alle Chinese tradities omdat het er zoveel zijn. Mijn bazin vertelde me dan ook dat Chinees Nieuwjaar zeer indrukwekkend is en een week duurt. Samen met een tiental vrienden reserveerde ik dan maar een tafel bij ons op de zaak.

Het buffet was zeker aangepast, ik proefde verschillende chinese champignons en iets dat rijstcake heet en de aroma's van andere ingredienten overneemt. Allemaal zeer smakelijke dingen - echte Chinees dus! Tegen 20u hoorden we dan een hels kabaal onder de vorm van voetzoekers en kwamem de draken/leeuwen het nieuwe jaar inluiden, het jaar van het konijn.

Zo'n drakendans is zeer knap georchestreerd, ik was sterk onder de indruk van het begeleidende lawaai. Aan de inkom lag al een hele avond een speenvarken dat begroet werd door de draken en uiteindelijk in stukjes aan de klanten werd gebracht. Welke kruiden daar zijn gebruikt weet ik niet, maar het eten van zo'n klein stukje speenvarken brengt me het hele jaar geluk dus....sowieso vraag ik de chef nog wel hoe hij het speenvarken bewerkt heeft.

Voor iedereen die mee heeft gefeest: 新年快乐

Hapjes

Vorige week werd er mij gevraagd of ik geen leuke hapjes kon verzinnen voor een nieuwjaarsdrink. Wegens omstandigheden was die verlaat en de dame in kwestie zat met inspiratie problemen. Ik draai hier mijn hand niet voor om, vind het zelfs een hele eer dat mijn hapjes worden beschouwd als zo lekker dat iemand ze van mij wil bestellen.

Ik maakte een lijstje op van hapjes in categorieën zodat ze zelf kon beslissen hoeveel werk er nog aan wilde. Koude afgewerkte hapjes zijn zoveel makkelijker dan hapjes die nog even in de pan of oven moeten. Enfin, ze koos voor een mengeling van de twee.

Gorgonzola met peer en honing is supermakkelijk. Carpaccio met zongedroogde tomaten uiteraard ook. Iets moeilijker was burratakaas met basilicum want dat vind je hier gewoon niet. Burratakaas is maar 3 dagen houdbaar (ongeveer) dus je zou al gek zijn om het te importeren. Als ik naar Italië ga foodshoppen heb ik hem wel altijd bij. Ik heb dit probleem opgelost door buffel mozzarella te vermengen met een beetje room en het kwam ongeveer hetzelfde uit.

Verder hadden we nog garnaaltjes met mosterd-bieslook mayo en een kipspiesje met pindasaus. Dit hapje nam de meeste tijd in beslag omdat je de pindasaus moet maken en kip moet marineren en bakken. Het lnagste was ik toch wel bezig aan de gegratineerde mosselen. Niks moeilijker dan een rauwe mossel in één stuk uit de schelp halen. Dan tomaatjes, basilicum, ui, look, thijm in de wok-mosselen erbij en blussen met wijn. De dame des huizes heeft ze dan voorzien van paneermeel en afgebakken.

Het was een hapjesspurt aangezien ik 2u de tijd had om ze te maken, nét die dag liep alles fout op mijn werk natuurlijk. Dus is de gastvrouw zo vriendelijk geweest om nog een fotootje te maken nadat ze alles had afgewerkt en geschikt.
Heb ik toch nog iets om trots over te zijn afgezien van het feit dat ze superlekker waren...de kok moet toch ook proeven!

Pizzatijd

In de rubriek "nu heb ik écht alles gezien", heb ik deze week écht alles gezien. Die ene keer dat ik niet gewapend met een fototoestel rondrijd kom ik iets tegen waar ik absoluut moet over praten. Het is een pizza automaat! Een automaat ja inderdaad.

Een lokale café uitbater heeft blijkbaar veel hongerige klanten, en nu hij met de nieuwe tabakswet enkel voorverpakte produkten mag aanbieden besloot hij naast zijn zaak een pizza automaat te plaatsen. Deze automaat bakt van verse ingrediënten op minder dan 4.5 minuut een warme krokante (?) pizza. Geleverd in een meeneemdoos uiteraard.

Waar gaat het toch naartoe eigenlijk? Pizza's worden al in alle smaken, maten en varianten aan huis geleverd, waarom zou je dan aan een automaat een super snelle pizza willen afhalen? Welke garantie heeft de consument dat de ingrediënten vers zijn? Hoedanook een publiekstrekker van formaat want ik zag een cameraploeg rondcirkelen. Enig opzoekwerk leert me dat dit toestel ontwikkeld werd in Amerika en zo in Nederland op de markt kwam. In verschillende uitvoeringen verkrijgbaar en morgen ook in uw keuken?

koud hé

Als ik vandaag nog één keer "koud hé!" moet horen dan vrees ik dat ik ter plaatse een emmer heet water op die persoon keil. Als de zon schijnt met een beetje wind erbij krijg je steevast "jamaar die wind is er teveel aan", is het lichtjes koud zoals nu klagen ze ook al en in volle zomer als je smelt krijg je "tzou wel wat frisser mogen zijn"...het zal nooit goed zijn voor ons Belgskes.

Gezien iedereen mij er vandaag op wijst dat het berekoud, pokkekoud, retekoud, ijskoud en zelfs ongelooflijk koud is, pas ik het menu van de avond aan naar pure belgische kost! Nee geen frietjes maar witloof met kaas en hesp. Want wat is er lekker dan dat? Zelfs mijn dochter lust het en die is pas kieskeurig!

Ik probeerde onlangs nog een amerikaanse kennis uit te leggen hoe het te bereiden, dit was al een probleem want in zijn kleine stad hadden ze geen witloof. In het kort zijn er maar een paar dingen waarop je moet letten. Stoof je witloof in plaats van het te koken, koop een lekkere goeie hesp en gebruik een mengeling van kazen die je liefst zelf samenstelt.

Als het echt niet anders kan gebruik je een gratin mengeling uit de supermarkt. Vanaf dan is het easy. Witloof in de ham rollen, kaassaus erover en naar wens nog puree erbovenop. Even de oven in voor een korstje en smullen maar....ik zou een foto hebben gemaakt van het eindprodukt maar ik had de kans niet, de schotel werd geplunderd!

De zondag

Ligt het aan mij of kunnen mensen niet meer lachen? Ze lopen hier cranky voorbij onderweg naar de bakker..
Moest er bij de bakker geen geduldige winkeldame zijn zou er waarschijnlijk een kampioenschap 'worstelen om de laatste pistolet' ontstaan.

Het is zondag mensen...rustdag, ontspannen met een broodje, koffie en een krantje!!
De zon schijnt. Ga een wandeling maken met een geliefde, misschien een vroeg terrasje. Zet u op een bank in het park met een boek en een thermos hot cocoa maar in hemelsnaam: stoppen met zeuren en grumpy zijn want nu moet IK naar de bakker....grmbl

De melkschuimer

Iedereen kent wel die koffiemachines...pardon espressomachines die zo'n melkschuimerding opzij hebben. Ik heb er ook zo eentje in mijn koffiehoek. Ik wilde bijna keuken zeggen maar sinds kort hebben wij een volwaardige starbucks in onze keuken.
Dit kwam puur omdat er een hevige discussie is losgebarsten over koffie. IK dronk vroeger nooit koffie maar als vertegenwoordiger werd ik overal koffie aangeboden en na een tijdje had ik geen excuses meer over om te weigeren. Ik ben koffie leren apprecieren.

Dankzij een koffiemalende vriend van mij leerde ik ook het verschil in bonen, branding, maling etc kennen. Dus tegenwoordig ga ik op zoek naar lekkere koffies. Mijn man daarentegen stelt zich gelukkig met een 'capsuletje'

Met al die toestellen op de kast wordt het aanrecht aanzienlijk kleiner en opperde ik gewoon een kast bij te bestellen bij de keukenman en hebben we onze granietman gevraagd nog een klein stukje bij te zagen en zo werd het koffiehoekje geboren. Het koffiehoekje is nu een verzamelplaats geworden van oude blikken, bekers en andere attributen want al die malingen hebben een huis nodig natuurlijk.

Nu is 'mijn' toestel zo'n half automatisch ding, type schep er koffie in, aandrukken en wachten op druk. Aan de zijkant zit een gemakkelijk te regelen stoompijp....or so I thought. Dat ding staat hier nu al twee maanden en nog slaag ik er niet in fatsoenlijk melkschuim te produceren dus toen ze me een melkschuimer aanboden, aarzelde ik niet en pakte ik het aan. Ik heb nu een batterij aangedreven trendy pocketsize melkschuimer, een halfautomatisch melkschuimer en nu ook een elektrisch gevalletje. Ik ben dus nu in staat voor iedereen een lekker 'bakkie'te zetten naar smaak.

Heb je graag een arabica blend van koffie 't paterke, of een boontje van Caffénation of liever een segafreddo? Allemaal vers sur place gemalen want ik kreeg onder de kerstboom een bonenmaler met malingsgraden en alles op en aan. Fijn? Grof? Alles kan! Heb je liever een capsule espresso, latte macchiato of cappucino? Kan ook...kom gerust op de koffie maar breng wel melk mee want die vergat ik te kopen door de euforie van de melkschuimer!

Sluis

Ben altijd een liefhebber geweest van Nederland. Ik heb een voorkeur voor bepaalde dorpjes zoals Dommelen, dichtbij Valkenswaard en Bavel bij Breda. Sinds kort ook een grote fan van Sluis in Zeeuws Vlaanderen. Niet voor Sergio Herman, de man kan koken, dat weten we allemaal. Maar gewoon de mentaliteit van het dorp, the way of life zeg maar. Iedereen is er vriendelijk, ze aanvaarden elke mogelijke betaalkaart ter wereld, de koffie is er lekker en de poffertjes zaaalig. Dan moet ik nog beginnen over het uitzonderlijke winkelaanbod.

Voor iedereen is er daar wel een winkel met als overgrote meederheid de drogist. Drogisterijen kan je blijkbaar niet genoeg hebben in Nederland. Maar ik heb nu de tijd genomen om er eens binnen te lopen en prijzen te gaan vergelijken. Scheelt wel wat bijvoorbeeld op een merkenshampoo zoals Kerastase. De tandpasta van de dochter was overigens ook goedkoper dan pakweg Kruidvat in België.

Maar daar is het me helemaal niet om te doen. Het gaat me om de culinaire winkels en eetwinkels. In Sluis vind je een uitzonderlijk mooie kaasboer, type plastieken koe voor de deur. Bij de Grote Kaasboer (Beestenmarkt) is het assortiment enorm. Ze verkopen geen gesneden kazen maar enkel in bol of blok. Geeft als resultaat dat je met veel mini bolletjes huiswaarts trekt maar een goudse kaas met extra kruiden, piment of fenegriek erin is toch zalig lekker. En wat kost een kaassnijder overigens...

Een beetje verder is een mooie delicatessen/kaaswinkel, Vermeiren delicatessen (Kapellestraat) Wat voor ons eigenlijk een charcuterie zaak is. Daar hangen de worsten te drogen boven te toog, snijden ze verschillende soorten hammen af en is er een uitgebreid assortiment conserven aanwezig maar van de betere merken waarin je dus ook de gebruikelijke pesto's en zongedroogde toestanden vindt.
Aan de overkant van deze winkel is Il Rovigo, een hele mooie Italiaanse zaak, type Oil & Vinegar. In deze zaak was ik mijn hart verloren. Naast een zeer uitgebreid merken aanbod droge maar ook verse pasta, verkopen ze ook koffie, thee, kruiden en aanverwanten. Zelfs kookboeken. Ik zou er een uur in kunnen rondlopen. Al was het maar om alle oliën en azijn te proeven die ze hebben. Gemakshalve vroeg ik mijn man een mooie foto te maken maar de zaakvoerster was er niet zo tevreden over en vroeg ons kordaat dit niet te doen.
De redenering hiervoor is ver te zoeken, ermee in discussie gaan nutteloos. Een mooie zaak maar een niet zo mooie eigenaar. Dat zal dan de enige persoon zijn in Sluis die niet zo goed gezind is.

In ieder geval wilde ik eigenlijk een volledige blog aan hun winkel wijden maar houd ik het nu op een naamsvermelding.
Sowieso moet je je dag beëindigen bij Taverne 't Zwin, waar ze verschillende soorten poffertjes loeiheet opdienen en je kan kiezen uit een enorm assortiment zeer goed gemaakte koffie. Het uitzicht over Sluis is ook zeer mooi en zeker een aanrader. Dus dagje Sluis? Zeker doen!

mijn mandje

Heb sinds kort een bio mandjes boer. Dat is iemand die zijn groentjes kleinschalig kweekt en bio behandelt. Hij kweekt ook meestal groentjes die lang vergeten zijn of steekt er al eens kruiden bij die je niet meer kent. Na het oogsten verdeelt hij het in mandjes voor 2-4 personen en dit voor een hele week. Deze mandjes worden dan verdeeld bij de abonnees, in mijn geval wordt mijn mandje afgezet bij vrienden.
Deze week had ik worteltjes, een bloemkool, sla, boontjes en prei/selder. Qua fruit appelen en peren. Het leuke eraan is dat je een week op voorhand weet wat er in je mandje zit en je menu daaraan kan aanpassen. Een tijdje geleden had ik bijvoorbeeld aardperen in mijn mandje, dat vraagt er gewoon om om creatief gebruikt te worden. Schorseneren zijn er ook geweest en in het seizoen asperges. Het blijft verrassend en dat is wat ik er leuk aan vind. Dat het bio is en betaalbaar is mooi meegenomen. Dus ik denk dat ik toch het abonnement zal nemen op mijn mandjes, genoeg variatie en telkens wat anders...het hoeven toch niet altijd erwtjes en worteltjes te zijn, toch?

Receptensoep

ik ben al van jongsafaan recepten aan het verzamelen, vanaf mijn 12e ongeveer. Mijn boma wist dit en voorzag me rijkelijk van recepten uit het rijk der vrouw en aanverwanten. Nu ben ik inmiddels een eind in de 30 en heb ik een reusachtige doos recepten. Velen zijn reeds geprobeerd en goedgekeurd maar het zijn er teveel om op te slaan in de database van je hersens. Ik ken er ontzettend veel maar er zijn altijd hier en daar ingrediënten die je vergeet en vooral bij gebak zijn de juiste gewichten noodzakelijk.
Ik was begonnen met ze op fiches te zetten ettelijke jaren geleden tot ik mezelf een laptop kocht en ze in excell begon in te geven...onnodig te zeggen dat je hier wel ettelijke uren zoet mee bent. Het leuke er dan weer aan is dat je welke week wel weet wat klaarmaken.
Nu ik redelijk wat vrije tijd om handen heb dacht ik van eraan verder te werken. Maar in deze tijden moet er toch een gemakkelijkere manier omhanden zijn om recepten te gaan categoriseren en archiveren-mijn twee lievelingswoorden overigens.
Dus een paar uurtjes op internet leerde me dat er in de USA al verschillende online pakketten voorhanden zijn-free software maar ook betaalpakketten. Je kan er zeer ver in gaan. Dus was ik overtuigd dat we dat in het Nederlands ook zouden vinden en inderdaad, gezocht en gevonden.
Als free software bestaat er het gebruiksvriendelijke receptendb.nl. Op een paar minute veilig gedownload en o zo gebruiksvriendelijk. Na een 5-tal recepten ging het vanzelf en zelfs sneller, nu doe ik er gemiddeld een minuut over om een recpt in te geven.
groot was mijn verbazing ook toen bleek dat ik rubrieken kon toevoegen en zelfs van de online recepten kon downloaden voor mijn eigen receptenboek.
Na een tijdje speurneuzen is een vriendin ook met receptendb begonnen en vroeg ik haar om een recept door te sturen en zelfs dat lukte. Mooi in vorm in een PDF gegoten kreeg ik het in mijn mailbox. Ik mag vandaag zeggen dat ik licht euforisch mijn recepten heb ingegeven. De angst van de recepten te verliezen was ongegrond want ik heb het programma reeds afgesloten en heropgestart. Ik ga er wel een back-up van maken...you can never be too sure!

de lokvogel van Lidl

Vandaag is waarschijnlijk een precedent geweest voor de discounter wereld waarin de rechtbank heeft beslist dat Lidl bepaalde produkten promoot om klanten te lokken. Nu kan je zeggen doen ze dat niet allemaal? Ja, maar het verhaal heeft een staartje. Lidl heeft de neiging bepaalde produkten in de kijker te plaatsen vanaf een bepaalde dag en als je dan de dag zelf om 9u stipt aan de deur staat is het produkt reeds uitverkocht. Waarschijnlijk kopen ze niet voldoende aan is de logische gevolgtrekking maar in discounterland én het hele supermarktketen netwerk is de ongelezen regel dan dat de klant wel iets anders soortgelijk zal kopen.

Nu weet iedereen wel hoe een discounter werkt, ze hebben meestal één soort choco, één soort kaas. Dus stel dat ze nét die choco in promo zetten maar hij "reeds uitverkocht" is op de promodag, dan zou er een andere choco beschikbaar moeten zijn. Net daar wringt het schoentje. Maar Lidl doet dit voor vele produkten, voornamelijk merkproducten. Lidl verkoopt ook belachelijke goedkoper multimedia etc. Wie weet morgen wel een Ipad van een van het merk Ipple ofzo. Dat zal dan waarschijnlijk ook uitverkocht zijn. Ze hebben nu een boete ontvangen van 60.000eu. Een peuleschil voor een winstgevend bedrijf zoals zij. Maar dan stel ik me de vraag, Aldi doet dit al jaaaaaren. Ik herinner me nog verhitte discussies over een belachelijk goedkope volledig voorzien laptop, ook uitverkocht op de dag zelf. Zo zijn er ook al televisies en dvd-spelers geweest. Waarom worden zij niet gestraft? Lijkt me vreemd nietwaar?

En waarom is de wet nu aangepast? De vorige wet zei dat als het produkt niet voorradig was de klant een bon moet krijgen en later kan terugkomen of hij een gelijkaardig produkt aan diezelfde prijs moet kunnen krijgen. De huidige wet beschermt de consument niet meer want nu heeft de verkoper het recht om zich te heroepen op overmacht etc...de consument mag zich de tanden knarsen dus.
Helaas is er altijd overmacht en in dit geval is de klant de pineut. De retail wint altijd is de wijze les van de dag. Hopelijk brengt AH wat beroering in dit kleine landje want 'this just in' ze openen hun eerste filiaal in maart in Brasschaat, het centrum van Nederland-ik bedoel België!

appelbroden en worstebollen

Uiteraard moest ik erover schrijven, het was gisteren verloren maandag. Het werd ons al vanaf zaterdag ingelepeld langs de krant. Eigenlijk via alle media. Het ging zelfs zover dat diverse bakkers werden geïnterviewd. Als je dan hoort wat die bakkers allemaal gemaakt hadden was mijn zin al over. Onze bakkers (ik heb er 4 in mijn straat) hielden het sober. Appelbollen in 2 soorten deeg en worstenbroden enkel, dubbel, driedubbel (kan dit wel?) met mosterd en witloof. Punt. niks meer niks minder.
Blijkbaar zijn er in het Antwerpse bakkers die zeer ver gaan, worstenbroden met broccoli, hesp, kaas en nog een paar andere constructies die ik de gevoelige maag wil besparen. Eentje vond ik wel de moeite waard: worstenbrood met ketchup. zie ik wel zitten, uiteindelijk doe je er toch mosterd of ketchup bij.
Ik ben gisteren mijn drie bolletjes gaan halen maar geen worstenbrood. Helaas is het tegenwoordig meer brood dan worst dus maak ik ze liever zelf met écht bladerdeeg en écht gehakt zelf afgedraaid...weet er eigenlijk iemand waarom het verloren maandag heet? maakt niet uit, als het maar lekker is :-)

Autovoer

Ik moet bekennen dat ik er zelf ook aan toegeef: autovoer. Je stopt even om bij te tanken en je loopt terug naar buiten met een uitgebreid asortiment makkelijk te eten snacks. Maar tegenwoordig loopt het de spuigaten uit. Alles is tegenwoordig beschikbaar om gemakkelijk achter het stuur te eten. De fabrikanten hebben door dat we lang in de file staan en als gevolg elk benzinestation overvallen.
Zo was ik onlangs nog in een grote Total(mijn tankkaart dwingt me daarheen) en had ik voor de eerste keer echt moeite met kiezen. Zou ik nu een broodje nemen of een pizza. Of misschien van die handig gensneden driehoekige boterhammen waar alles uitklettert op je netjes gestreken kleren..goodbye jobinterview!
Kies ik voor een koffie uit de automaat of ga ik langs de dame die me een perfecte macchiato kan geven. Of heb ik het zo warm (vapeurkes op leeftijd) dat ik een ice coffee neem?
Houd ik het simpel met een bifi worst broodje en een cola? of op zijn hollands met iets in bladerdeeg. (consistentie onbekend)
Er is gewoon teveel keuze. Ik had een goeie maand geleden twee afspraken op 140km van mekaar verwijderd...geen probleem op een doordeweekse filedag maar het had gesneeuwd. Ik heb toen zolang file gereden dat ik om half 11 's ochtends doorreed om rond half 12 mijn eerste benzinestation aan te doen. Tegen 14u was ik al bij de tweede gepasseerd en tegen 17u had ik er al vier bezocht!! Maakt mij nu dus een officiële kennen van bezinestations. Ik had dus geen last van fileleed maar file-eet.
Valt het je trouwens op dat het fruit, zelfs voorverpakt, in de benzinestations telkens op is. Ze kopen er niet voldoende van aan omdat niemand het wil hebben? Iemand zal het wel kopen want het is altijd op! Had ik eens zin in een benzine appel....grmbl
Ik heb mij voorgenomen om dit jaar enkel benzinestations aan te doen waar niets anders dan benzine, lucht en olie wordt verkocht. Gedaan met die troep.
Ik kocht me alvast een thermocup voor mijn huisgemaakte paterke koffie en een klein plastic bakje voor mijn 'gebakken met liefde door de dochter' cupcake. Laat die files maar komen :-)

Wist ik nu nog maar waar ik mijn thermobeker had gelaten!

De Pastawinkel

Ik was op stap in de mooie Antwerpse binnenstad, mijn neef werkt daar in de buurt en we besloten een wandelingetje over de kerstmarkt te combineren met een hapje en drankje bij hem. Daarna wandelden we samen met ongeveer drieduizend Nederlanders door de Hoogstraat. Het was een tijdje geleden dat ik er gewandeld had en onmiddellijk viel mijn oog op De Pastawinkel, blijkbaar een onderdeel van restaurant Pasta aangezien ze hetzelfde logo hanteren en vermoedelijk een gat in de markt in die buurt. Iedereen kent Il Pastaiolo in de Wiegstraat dus in het oude stadsgedeelte was het pastaprobleem ineens ook opgelost. Pastaprobleem, ’t is te zeggen, hebben wij Belgen een pastaprobleem? Hoemeer ik dit soort winkels zie hoemeer ik begin te denken van wel. Ik maakte een snelle vergelijking, voor een goeie 7eu heb je een portie lasagne die al de hele dag in de etalage had gelegen en een mooi sauskorstje vertoonde. Voor een gemiddelde 3-5eu vind je in eender welke supermarkt een evengoed alternatief, de ene maskeert met saus-de andere met een kruidenmengsel en mooie topping. Maar dan denk ik als ik een groffe berekening maak, dat je met verse tomaten, een pakje hesp, een bolletje mozzarella en een pak lasagnevellen een hele week lasagne kan eten voor die prijs. Is convenience nu echt zover gevorderd dat wij alles klakkeloos gaan opeten wat ons voorgeschoteld wordt, aan eender welke prijs? Waarom daar stoppen dan? Hebben ze geen lasagnas van 15euro per portie met hele stukken truffel in? Of misschien een variant met cava in de kaassaus ofzo…why stop there I say? En toch stond er een dikke rij nieuwsgierigen voor de etalage, af en toe durfde er zelfs iemand binnengaan.
Kijk, ik heb vroeger op ambachtelijke wijze lasagna gemaakt, in groten getale. Naderhand heb ik ook een grote speler op de convenience markt vertegenwoordigd, ook weer met lasagna. Bij de Aldi vind je al voor 3eu een volle 400gr kaas en hesp-met ergens ertussen een smaakmaker en lasagnavel. Wie zijn de mensen die dit kopen? De alleenstaande man? De luie huisvrouw? Nee, echt iedereen koopt porties bereide lasagne terwijl het écht maar een halfuurtje werk is om 6 personen van lasagne te voorzien-zelfs in 15min als je een pot saus gebruikt. Ach ja, ik zondig er ook wel eens aan. Maar mijn motivatie zit er niet in dat ik honger heb, ik ben meer geïnteresseerd in wat ze er tegenwoordig indraaien voor die prijs. Als het dan nog lekker smaakt kan het mijn goedkeuring wegdragen maar meestal heb ik een slachtoffer nodig om alles op te eten. Als je een snel en gemakkelijk recept zoekt, loop dan niet naar de bereide gerechte rayon maar stuur me een mailtje. Ik kook liever zelf, grazie!

Astridje

Heb me weer eens laten gaan op een vrij momentje in Antwerpen. Ik was al eens binnengelopen bij Corné chocolates en had een naar mijn normen petieterig klein doosje gekocht met de smaken die ik niet kende. Kom ik de dag erop toch terug in Antwerpen en heb ik net iets meer dan uur niks om handen. Ben dan maar gaan wandelen op de meir. Dominique Persoone opende daar een tijdje geleden zijn chocolate line-alom gekend in Brugge en omstreken. Het prestigieuze paleis van weleer is heropgemaakt en verschaft zowel aan Dominique als aan een tearoom/bistro type thing onderdak. Bij the chocolate line kan je toekijken hoe creaties tot stand komen en vooral proeven en kopen. Dat eerste kan ik al heel goed, dat tweede maakt het zeer moelijk want hij heeft een zeer uitgebreid smakenpalet in zijn vitrine.
Prachtige pralines met lavendel of peper, alles is mogelijk maar het ergste van al is: het is ook ongelooflijk lekker. Ik ben vetrokken met lege handen, ik kon gewoon niet kiezen! Ben dan maar verder gewandeld om een ander mooi stukje gerestaureerd Antwerpen te gaan bekijken. Ik hield halt aan de stadsfeestzaal. Vroeger een prachtige balzaal maar de meeste elementen zijn bewaard gebleven en dat alleen is een bezoekje waard. Moesten ze trouwens echt in de inkomhal een Neuhaus winkel plaatsen? Na Corné en The chocoloate line denk ik dat ik niet veel kan hebben. Blijkbaar heb ik mijn lever onderschat want die had er wel zin in. Kocht ik dus weer een klein doosje met een voorkeur mengeling. Nu bleek dat toch een praline tussen te zitten met de naam Astrid. Waarom hebben vele pralines, taartjes enz toch altijd vrouwennamen? Ik kan begrijpen dat de amerikanen tornado’s ook vrouwennamen geven omdat wij –van horen zeggen- redelijk vurig kunnen zijn maar eten? Zo heb je niet alleen bij Neuhaus een Astridje maar ook bij de bakker. Je kent ze we die grote hopen slagroom omringd door hagelslag of vlokken met 2 stukjes fruit erbovenop? In de volksmond ‘een meringueske’ en bij de supermarkt een 'merveilleux' verpakt per twee. Officieel heet dat dus een Astridje. De koningin zal er een voorkeur voor gehad hebben. Enfin, zo zijn er nog verschillende dames die hun naam geleend hebben aan een gerecht. Poire Belle Hélène bijvoorbeeld of wie kent er geen Madeleine. Ik zie me nog niet op restaurant gaan en een tournedos bestellen met een sauce Herman of als dessert een poire beau Jean. Klinkt nogal raar, misschien daarom dat ze enkel dames gebruiken om een produkt een naam te geven. Och, als het maar een naam heeft uiteindelijk. Je kan toch al lang niet meer kiezen. Er is gewoonweg te veel keuze. Dus mijn voorstel is: als je iets met zalm wil eten in de winkel, zet je voor de toog en kies met je ogen dicht. Zo heb je thuis nog een verrassing en kan je je menu totaal omgooien. Ik hou wel van een uitdaging.
Nu ga ik me even laten gaan en een lekkere latte macchiato maken-of was het nu een gewone koffie met een laagje warme melkschuim? Ik toast op het nieuwe jaar bij het kiezen van een praline. Wordt het nu een Neuhaus of een Corné…moeilijke beslissing! Have a great foodyear!!