Astridje

Heb me weer eens laten gaan op een vrij momentje in Antwerpen. Ik was al eens binnengelopen bij Corné chocolates en had een naar mijn normen petieterig klein doosje gekocht met de smaken die ik niet kende. Kom ik de dag erop toch terug in Antwerpen en heb ik net iets meer dan uur niks om handen. Ben dan maar gaan wandelen op de meir. Dominique Persoone opende daar een tijdje geleden zijn chocolate line-alom gekend in Brugge en omstreken. Het prestigieuze paleis van weleer is heropgemaakt en verschaft zowel aan Dominique als aan een tearoom/bistro type thing onderdak. Bij the chocolate line kan je toekijken hoe creaties tot stand komen en vooral proeven en kopen. Dat eerste kan ik al heel goed, dat tweede maakt het zeer moelijk want hij heeft een zeer uitgebreid smakenpalet in zijn vitrine.
Prachtige pralines met lavendel of peper, alles is mogelijk maar het ergste van al is: het is ook ongelooflijk lekker. Ik ben vetrokken met lege handen, ik kon gewoon niet kiezen! Ben dan maar verder gewandeld om een ander mooi stukje gerestaureerd Antwerpen te gaan bekijken. Ik hield halt aan de stadsfeestzaal. Vroeger een prachtige balzaal maar de meeste elementen zijn bewaard gebleven en dat alleen is een bezoekje waard. Moesten ze trouwens echt in de inkomhal een Neuhaus winkel plaatsen? Na Corné en The chocoloate line denk ik dat ik niet veel kan hebben. Blijkbaar heb ik mijn lever onderschat want die had er wel zin in. Kocht ik dus weer een klein doosje met een voorkeur mengeling. Nu bleek dat toch een praline tussen te zitten met de naam Astrid. Waarom hebben vele pralines, taartjes enz toch altijd vrouwennamen? Ik kan begrijpen dat de amerikanen tornado’s ook vrouwennamen geven omdat wij –van horen zeggen- redelijk vurig kunnen zijn maar eten? Zo heb je niet alleen bij Neuhaus een Astridje maar ook bij de bakker. Je kent ze we die grote hopen slagroom omringd door hagelslag of vlokken met 2 stukjes fruit erbovenop? In de volksmond ‘een meringueske’ en bij de supermarkt een 'merveilleux' verpakt per twee. Officieel heet dat dus een Astridje. De koningin zal er een voorkeur voor gehad hebben. Enfin, zo zijn er nog verschillende dames die hun naam geleend hebben aan een gerecht. Poire Belle Hélène bijvoorbeeld of wie kent er geen Madeleine. Ik zie me nog niet op restaurant gaan en een tournedos bestellen met een sauce Herman of als dessert een poire beau Jean. Klinkt nogal raar, misschien daarom dat ze enkel dames gebruiken om een produkt een naam te geven. Och, als het maar een naam heeft uiteindelijk. Je kan toch al lang niet meer kiezen. Er is gewoonweg te veel keuze. Dus mijn voorstel is: als je iets met zalm wil eten in de winkel, zet je voor de toog en kies met je ogen dicht. Zo heb je thuis nog een verrassing en kan je je menu totaal omgooien. Ik hou wel van een uitdaging.
Nu ga ik me even laten gaan en een lekkere latte macchiato maken-of was het nu een gewone koffie met een laagje warme melkschuim? Ik toast op het nieuwe jaar bij het kiezen van een praline. Wordt het nu een Neuhaus of een Corné…moeilijke beslissing! Have a great foodyear!!