dinsdag 15 februari 2011

Ode aan mijn slager

Mijn slager, sinds kort is hij op pensioen gegaan. Hij was het soort slager dat als je hem vroeg een entrecote af te snijden hij er zijn tijd voor nam. Hij koos het juiste mes, haalde het vlees van de haak en op een eeuwenoud kapblok sneed hij de dikte die jij wilde. Je moest er wel geduld voor hebben want eer hij het vlees afwoog en verpakte maakte hij eerst nog het mes en blok schoon en dan vroeg hij 'wenst u nog iets van het blok?' en dan kon je nog gelijk vingerdikke kalfskoteletten vragen. Enfin, de man kende zijn vak maar kon het niet langer doen, jammer maar helaas.

Tot voor kort iemand me erop attent maakte dat op de hoek van de school er een goeie slager is. Er zijn veel slager op de wereld en er dragen er ook veel de naam clubslager maar de slager zelf zie je nooit en het vlees in de togen is meestal naar de zin van de slager...niet de mijne. Dus ik besloot die slager aan een onderzoek te onderwerpen. Ik begon met de charcuterie, 100gr van dit, 150gr van dat...beetje halve winkel gekocht. Geproefd en goedgekeurd. Vooral rosbief is bij mij een teken of ze hun vak kennen of niet. Deze slager verkoopt goed gebakken en bloederig rood. Vegetariers lezen best niet verder want er gaan hier nog dieren geslacht worden.

De week erop stelde ik de gehakt versies op proef en zijn worsten collectief. Zeer aangenaam van smaak en wat me opviel, niet zo duur. Ze kunnen gemakkelijk met de supermarkten concurreren en het is verser. Nu kom ik er toch al enkele weken en leerde ik ook de slagersvrouw kennen en blijkt dat ze een grote kennis van zaken heeft. Ik vroeg langs mijn neus weg naar een hammetje, dit is een typisch engelse versnijding en dat was totaal geen probleem. Ze wist wat ik wilde en kon het me tegen de volgende dag leveren. Vandaag vroeg ik een metertje of twee darm of zelf worsten te maken en zelfs dat werd me prompt afgeleverd.

In de tijd waarin we allemaal minder vlees eten, ikzelf heb ook twee veggiedagen per week op de huiskaart staan, is het toch leuk om te weten dat je nog een bepaald stuk van het rund of het varken mag vragen aan je slager zonder dat hij het kapmes in je richting gooit. Als je speciale wensen hebt over de dikte van het vlees of je wil een biefstuk maar in twee en apart verpakt, dat dit nog allemaal kan.

Zelden zag ik nog zo twee mensen gepassioneerd door vlees, die hun winkel aanvullen en onderhouden-waar de toog steeds goed gevuld en hygienisch is en waar iedereen-zelfs de moeilijkste klant-nog steeds een glimlach en goeiedag krijgt. Ik wil maar zeggen dat vakmensen dun gezaaid zijn en als je zo'n bakker/slager/viswinkel in de buurt hebt en je bent er klant...laat dan die mensen af en toe weten dat je het aprecieert wat ze voor je doen.

0 reacties:

Een reactie posten