koud hé

Als ik vandaag nog één keer "koud hé!" moet horen dan vrees ik dat ik ter plaatse een emmer heet water op die persoon keil. Als de zon schijnt met een beetje wind erbij krijg je steevast "jamaar die wind is er teveel aan", is het lichtjes koud zoals nu klagen ze ook al en in volle zomer als je smelt krijg je "tzou wel wat frisser mogen zijn"...het zal nooit goed zijn voor ons Belgskes.

Gezien iedereen mij er vandaag op wijst dat het berekoud, pokkekoud, retekoud, ijskoud en zelfs ongelooflijk koud is, pas ik het menu van de avond aan naar pure belgische kost! Nee geen frietjes maar witloof met kaas en hesp. Want wat is er lekker dan dat? Zelfs mijn dochter lust het en die is pas kieskeurig!

Ik probeerde onlangs nog een amerikaanse kennis uit te leggen hoe het te bereiden, dit was al een probleem want in zijn kleine stad hadden ze geen witloof. In het kort zijn er maar een paar dingen waarop je moet letten. Stoof je witloof in plaats van het te koken, koop een lekkere goeie hesp en gebruik een mengeling van kazen die je liefst zelf samenstelt.

Als het echt niet anders kan gebruik je een gratin mengeling uit de supermarkt. Vanaf dan is het easy. Witloof in de ham rollen, kaassaus erover en naar wens nog puree erbovenop. Even de oven in voor een korstje en smullen maar....ik zou een foto hebben gemaakt van het eindprodukt maar ik had de kans niet, de schotel werd geplunderd!

De zondag

Ligt het aan mij of kunnen mensen niet meer lachen? Ze lopen hier cranky voorbij onderweg naar de bakker..
Moest er bij de bakker geen geduldige winkeldame zijn zou er waarschijnlijk een kampioenschap 'worstelen om de laatste pistolet' ontstaan.

Het is zondag mensen...rustdag, ontspannen met een broodje, koffie en een krantje!!
De zon schijnt. Ga een wandeling maken met een geliefde, misschien een vroeg terrasje. Zet u op een bank in het park met een boek en een thermos hot cocoa maar in hemelsnaam: stoppen met zeuren en grumpy zijn want nu moet IK naar de bakker....grmbl

De melkschuimer

Iedereen kent wel die koffiemachines...pardon espressomachines die zo'n melkschuimerding opzij hebben. Ik heb er ook zo eentje in mijn koffiehoek. Ik wilde bijna keuken zeggen maar sinds kort hebben wij een volwaardige starbucks in onze keuken.
Dit kwam puur omdat er een hevige discussie is losgebarsten over koffie. IK dronk vroeger nooit koffie maar als vertegenwoordiger werd ik overal koffie aangeboden en na een tijdje had ik geen excuses meer over om te weigeren. Ik ben koffie leren apprecieren.

Dankzij een koffiemalende vriend van mij leerde ik ook het verschil in bonen, branding, maling etc kennen. Dus tegenwoordig ga ik op zoek naar lekkere koffies. Mijn man daarentegen stelt zich gelukkig met een 'capsuletje'

Met al die toestellen op de kast wordt het aanrecht aanzienlijk kleiner en opperde ik gewoon een kast bij te bestellen bij de keukenman en hebben we onze granietman gevraagd nog een klein stukje bij te zagen en zo werd het koffiehoekje geboren. Het koffiehoekje is nu een verzamelplaats geworden van oude blikken, bekers en andere attributen want al die malingen hebben een huis nodig natuurlijk.

Nu is 'mijn' toestel zo'n half automatisch ding, type schep er koffie in, aandrukken en wachten op druk. Aan de zijkant zit een gemakkelijk te regelen stoompijp....or so I thought. Dat ding staat hier nu al twee maanden en nog slaag ik er niet in fatsoenlijk melkschuim te produceren dus toen ze me een melkschuimer aanboden, aarzelde ik niet en pakte ik het aan. Ik heb nu een batterij aangedreven trendy pocketsize melkschuimer, een halfautomatisch melkschuimer en nu ook een elektrisch gevalletje. Ik ben dus nu in staat voor iedereen een lekker 'bakkie'te zetten naar smaak.

Heb je graag een arabica blend van koffie 't paterke, of een boontje van Caffénation of liever een segafreddo? Allemaal vers sur place gemalen want ik kreeg onder de kerstboom een bonenmaler met malingsgraden en alles op en aan. Fijn? Grof? Alles kan! Heb je liever een capsule espresso, latte macchiato of cappucino? Kan ook...kom gerust op de koffie maar breng wel melk mee want die vergat ik te kopen door de euforie van de melkschuimer!

Sluis

Ben altijd een liefhebber geweest van Nederland. Ik heb een voorkeur voor bepaalde dorpjes zoals Dommelen, dichtbij Valkenswaard en Bavel bij Breda. Sinds kort ook een grote fan van Sluis in Zeeuws Vlaanderen. Niet voor Sergio Herman, de man kan koken, dat weten we allemaal. Maar gewoon de mentaliteit van het dorp, the way of life zeg maar. Iedereen is er vriendelijk, ze aanvaarden elke mogelijke betaalkaart ter wereld, de koffie is er lekker en de poffertjes zaaalig. Dan moet ik nog beginnen over het uitzonderlijke winkelaanbod.

Voor iedereen is er daar wel een winkel met als overgrote meederheid de drogist. Drogisterijen kan je blijkbaar niet genoeg hebben in Nederland. Maar ik heb nu de tijd genomen om er eens binnen te lopen en prijzen te gaan vergelijken. Scheelt wel wat bijvoorbeeld op een merkenshampoo zoals Kerastase. De tandpasta van de dochter was overigens ook goedkoper dan pakweg Kruidvat in België.

Maar daar is het me helemaal niet om te doen. Het gaat me om de culinaire winkels en eetwinkels. In Sluis vind je een uitzonderlijk mooie kaasboer, type plastieken koe voor de deur. Bij de Grote Kaasboer (Beestenmarkt) is het assortiment enorm. Ze verkopen geen gesneden kazen maar enkel in bol of blok. Geeft als resultaat dat je met veel mini bolletjes huiswaarts trekt maar een goudse kaas met extra kruiden, piment of fenegriek erin is toch zalig lekker. En wat kost een kaassnijder overigens...

Een beetje verder is een mooie delicatessen/kaaswinkel, Vermeiren delicatessen (Kapellestraat) Wat voor ons eigenlijk een charcuterie zaak is. Daar hangen de worsten te drogen boven te toog, snijden ze verschillende soorten hammen af en is er een uitgebreid assortiment conserven aanwezig maar van de betere merken waarin je dus ook de gebruikelijke pesto's en zongedroogde toestanden vindt.
Aan de overkant van deze winkel is Il Rovigo, een hele mooie Italiaanse zaak, type Oil & Vinegar. In deze zaak was ik mijn hart verloren. Naast een zeer uitgebreid merken aanbod droge maar ook verse pasta, verkopen ze ook koffie, thee, kruiden en aanverwanten. Zelfs kookboeken. Ik zou er een uur in kunnen rondlopen. Al was het maar om alle oliën en azijn te proeven die ze hebben. Gemakshalve vroeg ik mijn man een mooie foto te maken maar de zaakvoerster was er niet zo tevreden over en vroeg ons kordaat dit niet te doen.
De redenering hiervoor is ver te zoeken, ermee in discussie gaan nutteloos. Een mooie zaak maar een niet zo mooie eigenaar. Dat zal dan de enige persoon zijn in Sluis die niet zo goed gezind is.

In ieder geval wilde ik eigenlijk een volledige blog aan hun winkel wijden maar houd ik het nu op een naamsvermelding.
Sowieso moet je je dag beëindigen bij Taverne 't Zwin, waar ze verschillende soorten poffertjes loeiheet opdienen en je kan kiezen uit een enorm assortiment zeer goed gemaakte koffie. Het uitzicht over Sluis is ook zeer mooi en zeker een aanrader. Dus dagje Sluis? Zeker doen!

mijn mandje

Heb sinds kort een bio mandjes boer. Dat is iemand die zijn groentjes kleinschalig kweekt en bio behandelt. Hij kweekt ook meestal groentjes die lang vergeten zijn of steekt er al eens kruiden bij die je niet meer kent. Na het oogsten verdeelt hij het in mandjes voor 2-4 personen en dit voor een hele week. Deze mandjes worden dan verdeeld bij de abonnees, in mijn geval wordt mijn mandje afgezet bij vrienden.
Deze week had ik worteltjes, een bloemkool, sla, boontjes en prei/selder. Qua fruit appelen en peren. Het leuke eraan is dat je een week op voorhand weet wat er in je mandje zit en je menu daaraan kan aanpassen. Een tijdje geleden had ik bijvoorbeeld aardperen in mijn mandje, dat vraagt er gewoon om om creatief gebruikt te worden. Schorseneren zijn er ook geweest en in het seizoen asperges. Het blijft verrassend en dat is wat ik er leuk aan vind. Dat het bio is en betaalbaar is mooi meegenomen. Dus ik denk dat ik toch het abonnement zal nemen op mijn mandjes, genoeg variatie en telkens wat anders...het hoeven toch niet altijd erwtjes en worteltjes te zijn, toch?

Receptensoep

ik ben al van jongsafaan recepten aan het verzamelen, vanaf mijn 12e ongeveer. Mijn boma wist dit en voorzag me rijkelijk van recepten uit het rijk der vrouw en aanverwanten. Nu ben ik inmiddels een eind in de 30 en heb ik een reusachtige doos recepten. Velen zijn reeds geprobeerd en goedgekeurd maar het zijn er teveel om op te slaan in de database van je hersens. Ik ken er ontzettend veel maar er zijn altijd hier en daar ingrediënten die je vergeet en vooral bij gebak zijn de juiste gewichten noodzakelijk.
Ik was begonnen met ze op fiches te zetten ettelijke jaren geleden tot ik mezelf een laptop kocht en ze in excell begon in te geven...onnodig te zeggen dat je hier wel ettelijke uren zoet mee bent. Het leuke er dan weer aan is dat je welke week wel weet wat klaarmaken.
Nu ik redelijk wat vrije tijd om handen heb dacht ik van eraan verder te werken. Maar in deze tijden moet er toch een gemakkelijkere manier omhanden zijn om recepten te gaan categoriseren en archiveren-mijn twee lievelingswoorden overigens.
Dus een paar uurtjes op internet leerde me dat er in de USA al verschillende online pakketten voorhanden zijn-free software maar ook betaalpakketten. Je kan er zeer ver in gaan. Dus was ik overtuigd dat we dat in het Nederlands ook zouden vinden en inderdaad, gezocht en gevonden.
Als free software bestaat er het gebruiksvriendelijke receptendb.nl. Op een paar minute veilig gedownload en o zo gebruiksvriendelijk. Na een 5-tal recepten ging het vanzelf en zelfs sneller, nu doe ik er gemiddeld een minuut over om een recpt in te geven.
groot was mijn verbazing ook toen bleek dat ik rubrieken kon toevoegen en zelfs van de online recepten kon downloaden voor mijn eigen receptenboek.
Na een tijdje speurneuzen is een vriendin ook met receptendb begonnen en vroeg ik haar om een recept door te sturen en zelfs dat lukte. Mooi in vorm in een PDF gegoten kreeg ik het in mijn mailbox. Ik mag vandaag zeggen dat ik licht euforisch mijn recepten heb ingegeven. De angst van de recepten te verliezen was ongegrond want ik heb het programma reeds afgesloten en heropgestart. Ik ga er wel een back-up van maken...you can never be too sure!

de lokvogel van Lidl

Vandaag is waarschijnlijk een precedent geweest voor de discounter wereld waarin de rechtbank heeft beslist dat Lidl bepaalde produkten promoot om klanten te lokken. Nu kan je zeggen doen ze dat niet allemaal? Ja, maar het verhaal heeft een staartje. Lidl heeft de neiging bepaalde produkten in de kijker te plaatsen vanaf een bepaalde dag en als je dan de dag zelf om 9u stipt aan de deur staat is het produkt reeds uitverkocht. Waarschijnlijk kopen ze niet voldoende aan is de logische gevolgtrekking maar in discounterland én het hele supermarktketen netwerk is de ongelezen regel dan dat de klant wel iets anders soortgelijk zal kopen.

Nu weet iedereen wel hoe een discounter werkt, ze hebben meestal één soort choco, één soort kaas. Dus stel dat ze nét die choco in promo zetten maar hij "reeds uitverkocht" is op de promodag, dan zou er een andere choco beschikbaar moeten zijn. Net daar wringt het schoentje. Maar Lidl doet dit voor vele produkten, voornamelijk merkproducten. Lidl verkoopt ook belachelijke goedkoper multimedia etc. Wie weet morgen wel een Ipad van een van het merk Ipple ofzo. Dat zal dan waarschijnlijk ook uitverkocht zijn. Ze hebben nu een boete ontvangen van 60.000eu. Een peuleschil voor een winstgevend bedrijf zoals zij. Maar dan stel ik me de vraag, Aldi doet dit al jaaaaaren. Ik herinner me nog verhitte discussies over een belachelijk goedkope volledig voorzien laptop, ook uitverkocht op de dag zelf. Zo zijn er ook al televisies en dvd-spelers geweest. Waarom worden zij niet gestraft? Lijkt me vreemd nietwaar?

En waarom is de wet nu aangepast? De vorige wet zei dat als het produkt niet voorradig was de klant een bon moet krijgen en later kan terugkomen of hij een gelijkaardig produkt aan diezelfde prijs moet kunnen krijgen. De huidige wet beschermt de consument niet meer want nu heeft de verkoper het recht om zich te heroepen op overmacht etc...de consument mag zich de tanden knarsen dus.
Helaas is er altijd overmacht en in dit geval is de klant de pineut. De retail wint altijd is de wijze les van de dag. Hopelijk brengt AH wat beroering in dit kleine landje want 'this just in' ze openen hun eerste filiaal in maart in Brasschaat, het centrum van Nederland-ik bedoel België!

appelbroden en worstebollen

Uiteraard moest ik erover schrijven, het was gisteren verloren maandag. Het werd ons al vanaf zaterdag ingelepeld langs de krant. Eigenlijk via alle media. Het ging zelfs zover dat diverse bakkers werden geïnterviewd. Als je dan hoort wat die bakkers allemaal gemaakt hadden was mijn zin al over. Onze bakkers (ik heb er 4 in mijn straat) hielden het sober. Appelbollen in 2 soorten deeg en worstenbroden enkel, dubbel, driedubbel (kan dit wel?) met mosterd en witloof. Punt. niks meer niks minder.
Blijkbaar zijn er in het Antwerpse bakkers die zeer ver gaan, worstenbroden met broccoli, hesp, kaas en nog een paar andere constructies die ik de gevoelige maag wil besparen. Eentje vond ik wel de moeite waard: worstenbrood met ketchup. zie ik wel zitten, uiteindelijk doe je er toch mosterd of ketchup bij.
Ik ben gisteren mijn drie bolletjes gaan halen maar geen worstenbrood. Helaas is het tegenwoordig meer brood dan worst dus maak ik ze liever zelf met écht bladerdeeg en écht gehakt zelf afgedraaid...weet er eigenlijk iemand waarom het verloren maandag heet? maakt niet uit, als het maar lekker is :-)

Autovoer

Ik moet bekennen dat ik er zelf ook aan toegeef: autovoer. Je stopt even om bij te tanken en je loopt terug naar buiten met een uitgebreid asortiment makkelijk te eten snacks. Maar tegenwoordig loopt het de spuigaten uit. Alles is tegenwoordig beschikbaar om gemakkelijk achter het stuur te eten. De fabrikanten hebben door dat we lang in de file staan en als gevolg elk benzinestation overvallen.
Zo was ik onlangs nog in een grote Total(mijn tankkaart dwingt me daarheen) en had ik voor de eerste keer echt moeite met kiezen. Zou ik nu een broodje nemen of een pizza. Of misschien van die handig gensneden driehoekige boterhammen waar alles uitklettert op je netjes gestreken kleren..goodbye jobinterview!
Kies ik voor een koffie uit de automaat of ga ik langs de dame die me een perfecte macchiato kan geven. Of heb ik het zo warm (vapeurkes op leeftijd) dat ik een ice coffee neem?
Houd ik het simpel met een bifi worst broodje en een cola? of op zijn hollands met iets in bladerdeeg. (consistentie onbekend)
Er is gewoon teveel keuze. Ik had een goeie maand geleden twee afspraken op 140km van mekaar verwijderd...geen probleem op een doordeweekse filedag maar het had gesneeuwd. Ik heb toen zolang file gereden dat ik om half 11 's ochtends doorreed om rond half 12 mijn eerste benzinestation aan te doen. Tegen 14u was ik al bij de tweede gepasseerd en tegen 17u had ik er al vier bezocht!! Maakt mij nu dus een officiële kennen van bezinestations. Ik had dus geen last van fileleed maar file-eet.
Valt het je trouwens op dat het fruit, zelfs voorverpakt, in de benzinestations telkens op is. Ze kopen er niet voldoende van aan omdat niemand het wil hebben? Iemand zal het wel kopen want het is altijd op! Had ik eens zin in een benzine appel....grmbl
Ik heb mij voorgenomen om dit jaar enkel benzinestations aan te doen waar niets anders dan benzine, lucht en olie wordt verkocht. Gedaan met die troep.
Ik kocht me alvast een thermocup voor mijn huisgemaakte paterke koffie en een klein plastic bakje voor mijn 'gebakken met liefde door de dochter' cupcake. Laat die files maar komen :-)

Wist ik nu nog maar waar ik mijn thermobeker had gelaten!

De Pastawinkel

Ik was op stap in de mooie Antwerpse binnenstad, mijn neef werkt daar in de buurt en we besloten een wandelingetje over de kerstmarkt te combineren met een hapje en drankje bij hem. Daarna wandelden we samen met ongeveer drieduizend Nederlanders door de Hoogstraat. Het was een tijdje geleden dat ik er gewandeld had en onmiddellijk viel mijn oog op De Pastawinkel, blijkbaar een onderdeel van restaurant Pasta aangezien ze hetzelfde logo hanteren en vermoedelijk een gat in de markt in die buurt. Iedereen kent Il Pastaiolo in de Wiegstraat dus in het oude stadsgedeelte was het pastaprobleem ineens ook opgelost. Pastaprobleem, ’t is te zeggen, hebben wij Belgen een pastaprobleem? Hoemeer ik dit soort winkels zie hoemeer ik begin te denken van wel. Ik maakte een snelle vergelijking, voor een goeie 7eu heb je een portie lasagne die al de hele dag in de etalage had gelegen en een mooi sauskorstje vertoonde. Voor een gemiddelde 3-5eu vind je in eender welke supermarkt een evengoed alternatief, de ene maskeert met saus-de andere met een kruidenmengsel en mooie topping. Maar dan denk ik als ik een groffe berekening maak, dat je met verse tomaten, een pakje hesp, een bolletje mozzarella en een pak lasagnevellen een hele week lasagne kan eten voor die prijs. Is convenience nu echt zover gevorderd dat wij alles klakkeloos gaan opeten wat ons voorgeschoteld wordt, aan eender welke prijs? Waarom daar stoppen dan? Hebben ze geen lasagnas van 15euro per portie met hele stukken truffel in? Of misschien een variant met cava in de kaassaus ofzo…why stop there I say? En toch stond er een dikke rij nieuwsgierigen voor de etalage, af en toe durfde er zelfs iemand binnengaan.
Kijk, ik heb vroeger op ambachtelijke wijze lasagna gemaakt, in groten getale. Naderhand heb ik ook een grote speler op de convenience markt vertegenwoordigd, ook weer met lasagna. Bij de Aldi vind je al voor 3eu een volle 400gr kaas en hesp-met ergens ertussen een smaakmaker en lasagnavel. Wie zijn de mensen die dit kopen? De alleenstaande man? De luie huisvrouw? Nee, echt iedereen koopt porties bereide lasagne terwijl het écht maar een halfuurtje werk is om 6 personen van lasagne te voorzien-zelfs in 15min als je een pot saus gebruikt. Ach ja, ik zondig er ook wel eens aan. Maar mijn motivatie zit er niet in dat ik honger heb, ik ben meer geïnteresseerd in wat ze er tegenwoordig indraaien voor die prijs. Als het dan nog lekker smaakt kan het mijn goedkeuring wegdragen maar meestal heb ik een slachtoffer nodig om alles op te eten. Als je een snel en gemakkelijk recept zoekt, loop dan niet naar de bereide gerechte rayon maar stuur me een mailtje. Ik kook liever zelf, grazie!

Astridje

Heb me weer eens laten gaan op een vrij momentje in Antwerpen. Ik was al eens binnengelopen bij Corné chocolates en had een naar mijn normen petieterig klein doosje gekocht met de smaken die ik niet kende. Kom ik de dag erop toch terug in Antwerpen en heb ik net iets meer dan uur niks om handen. Ben dan maar gaan wandelen op de meir. Dominique Persoone opende daar een tijdje geleden zijn chocolate line-alom gekend in Brugge en omstreken. Het prestigieuze paleis van weleer is heropgemaakt en verschaft zowel aan Dominique als aan een tearoom/bistro type thing onderdak. Bij the chocolate line kan je toekijken hoe creaties tot stand komen en vooral proeven en kopen. Dat eerste kan ik al heel goed, dat tweede maakt het zeer moelijk want hij heeft een zeer uitgebreid smakenpalet in zijn vitrine.
Prachtige pralines met lavendel of peper, alles is mogelijk maar het ergste van al is: het is ook ongelooflijk lekker. Ik ben vetrokken met lege handen, ik kon gewoon niet kiezen! Ben dan maar verder gewandeld om een ander mooi stukje gerestaureerd Antwerpen te gaan bekijken. Ik hield halt aan de stadsfeestzaal. Vroeger een prachtige balzaal maar de meeste elementen zijn bewaard gebleven en dat alleen is een bezoekje waard. Moesten ze trouwens echt in de inkomhal een Neuhaus winkel plaatsen? Na Corné en The chocoloate line denk ik dat ik niet veel kan hebben. Blijkbaar heb ik mijn lever onderschat want die had er wel zin in. Kocht ik dus weer een klein doosje met een voorkeur mengeling. Nu bleek dat toch een praline tussen te zitten met de naam Astrid. Waarom hebben vele pralines, taartjes enz toch altijd vrouwennamen? Ik kan begrijpen dat de amerikanen tornado’s ook vrouwennamen geven omdat wij –van horen zeggen- redelijk vurig kunnen zijn maar eten? Zo heb je niet alleen bij Neuhaus een Astridje maar ook bij de bakker. Je kent ze we die grote hopen slagroom omringd door hagelslag of vlokken met 2 stukjes fruit erbovenop? In de volksmond ‘een meringueske’ en bij de supermarkt een 'merveilleux' verpakt per twee. Officieel heet dat dus een Astridje. De koningin zal er een voorkeur voor gehad hebben. Enfin, zo zijn er nog verschillende dames die hun naam geleend hebben aan een gerecht. Poire Belle Hélène bijvoorbeeld of wie kent er geen Madeleine. Ik zie me nog niet op restaurant gaan en een tournedos bestellen met een sauce Herman of als dessert een poire beau Jean. Klinkt nogal raar, misschien daarom dat ze enkel dames gebruiken om een produkt een naam te geven. Och, als het maar een naam heeft uiteindelijk. Je kan toch al lang niet meer kiezen. Er is gewoonweg te veel keuze. Dus mijn voorstel is: als je iets met zalm wil eten in de winkel, zet je voor de toog en kies met je ogen dicht. Zo heb je thuis nog een verrassing en kan je je menu totaal omgooien. Ik hou wel van een uitdaging.
Nu ga ik me even laten gaan en een lekkere latte macchiato maken-of was het nu een gewone koffie met een laagje warme melkschuim? Ik toast op het nieuwe jaar bij het kiezen van een praline. Wordt het nu een Neuhaus of een Corné…moeilijke beslissing! Have a great foodyear!!