kaas is kaas

Het voorbije weekend was er een lifestyleprogramma op de plaatselijke zender waarin ze op bezoek gingen bij de beste kaaswinkel van Europa. Iedereen die de actualiteit op food gebied een beetje volgt weet dat ik het nu heb over Michel Van Tricht en zijn zoon, kaasaffineurs in hart en euh..nieren dan maar. De dame in kwestie die het interview leidde met de zoon (vader Van Tricht zat op de markt in Rungis, Fr) keek nogal minachtend naar al het lekkers dat er uitgestald was. Voor zij die ooit bij Van Tricht zijn geweest, je hebt altijd meer bij dan waarvoor je kwam. Voor zij die er nog nooit geweest zijn: ga er eens een keertje naartoe, je gelooft je ogen niet. Er is daar geen enkele kaas die hij niet heeft. We hebben het hier niet over ‘camembert uit de gb’ mensen, maar over écht smeuïge welriekende witte schimmelkaas van rauwe koemelk. Begrijp me niet verkeerd, rauwe melk wil gewoon zeggen niet gepasteuriseerde koemelk. Ik eet al jaren die korst mee op en leef nog, dus zo erg zal het alvast niet zijn. Trouwens, ik – en nog vele anderen – zijn van mening dat net die korst die extra smaak afgeeft aan de kaas. Maar waar waren we? Oh ja, de kaas Van Van Tricht. Wekelijks worden zijn kazen in de rijpingskamer tot 5 keer toe gedraaid, dit kan de kaas enkel ten goede komen. Dat proef je overigens ook. Een onrijpe kaas smaakt zo lekker als een schoenzool dus kan je je best laten adviseren.
In ieder geval kreeg de interviewster aan het einde van het gesprek een tafel vol kaas voor haar neus waar ze overal eens mocht aan ruiken en eventueel ook proeven ..met zachte dwang. Je kon zo zien dat ze bang was voor die schimmel, of misschien wel voor kaas in het algemeen. Ik ga ervan uit dat ze niet allergisch is aan melkproducten want dan vraag je aan een collega de reportage te doen of sluit je je programma op een andere manier af. Dus ik veronderstel dat de angst puur wordt ingeboezemd door de prachtige blauwe en groene schimmels die op kazen groeien. Ik denk wel dat meer mensen hier problemen mee hebben en die schimmels zijn eigenlijk best lekker hoor!
Zo hoorde ik een dame in de supermarkt tegen haar man zeggen dat hij een andere kaas moest kiezen want ‘de dees zen allemoal beschimmeld’-lijkt me normaal bij een blauw geaderde kaas. Waarbij de man, die blijkbaar de wekelijkse karrenduwer is, zijn schouders ophaalde en zei: ‘kaas is kaas, pakt mor iet’ Kaas is kaas?? Dat mag je echt niet in mijn buurt zeggen want dan krijg ik prompt zin om een lezing te houden over de verschillende kaassoorten, rijpingstijden en bewaartips. Maar blijkbaar is een leerdammer ook een Gouda, is een camembert hetzelfde als brie en laten we dan maar een lekkere gorgonzola ineens over dezelfde kam scheren als pakweg danish blue? What? Ik wilde bijna scheldwoorden gaan gebruiken. Kaas is niet zomaar kaas mensen. OK, als je er allergisch voor bent of je lust absoluut geen millimeter kaas, onthoud je dan van de discussie maar ik ga er voluit tegenaan. Alle kazen zijn verschillend. Je hebt er volgens smaak, volgens korst, volgens affinage, volgens hardheid, volgens vetgehalte…need I go on? Ik kan hier wel uren alles zitten uitleggen over kazen maar dat is tijdverspilling want daarmee weet je nog steeds niet hoe hij smaakt.
Dus waarom laat je je niet verwennen door een kaasmeester, elke provincie heeft wel zo’n schitterende kaaswinkel waar je nooit twee keer hetzelfde meeneemt. Ik heb het voordeel dat ik tussen Kaasmeester van Tricht in Berchem en Kaasmeester Martens in Schilde kan kiezen. Van Tricht is zelfs in de Delicious uitgeroepen tot beste kaaswinkel en als je er nu naartoe gaat sta je daar met half Antwerpen en wijde omstreken aan te schuiven. Ga er dus gewoon maar naartoe, vraag een leuk assortimentje voor een beginnend kaaseter en proef ervan. Proef zoals je nooit eerder hebt geproefd en kaas zal nooit meer zomaar kaas zijn!